คนอย่างอัคนี เกิดมาสามสิบสองปีไม่เคยรู้จักคำว่า ‘รักจริงหวังแต่ง’
ที่ผ่านมาคุ้นเคยแต่กับการแลกเปลี่ยนประเภท ‘ฟันแล้วทิ้ง’
แต่เขาคงลืมคิดถึงความจริงข้อหนึ่ง....โลกใบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
..........
“น้ำหวานเป็นเมียพี่แล้ว ทำไมถึงไม่อยากแต่งงานกับพี่”
“น้ำหวานแค่อยากให้เราสองคนมีเวลาเรียนรู้นิสัยใจคอกันให้มากกว่านี้ค่ะพี่ไฟ น้ำหวานไม่อยากมีชีวิตคู่ที่ล้มเหลว ถ้าหากว่าวันหนึ่งเราสองคนไปด้วยกันไม่ได้”
“ให้ตายเถอะ! หนึ่งปีที่ผ่านมาเรายังเรียนรู้กันไม่พออีกเหรอ”
อัคนีย้อนถามด้วยท่าทางฉุนเฉียวเกรี้ยวกราดหลังได้ยินเหตุผลของภรรยาตามพฤตินัย
“เรียนรู้บ้านพี่ไฟน่ะสิ เจอหน้ากันทีไรไม่จับฟัดก็จับกดตลอด ขนาดที่ทำงานก็ยังไม่เว้น ทุกวันนี้น้ำหวานยังไม่รู้เลยว่า พี่ไฟรักน้ำหวานจริงๆ หรือแค่เสพติดร่างกายของน้ำหวานเพราะพี่ไฟเซ็กซ์จัดกันแน่!”
สาวน้อยเถียงกลับหน้าดำหน้าแดง ทั้งโกรธทั้งอายพอกัน
“น้ำหวาน!”
อัคนีจำได้ว่าวันนั้นเขาโกรธเธอจนแทบคลั่ง แม่ตัวดีกล้าพูดออกมาได้ยังไงว่าไม่รู้ว่าเขารักเธอจริงๆ หรือเปล่า ทั้งที่เกิดมาจนอายุสามสิบสองปี นอกจากมารดาเขาไม่เคยให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนไหนเท่านี้มาก่อนเลย
ส่วนเรื่องเซ็กซ์จัดน่ะเหรอ...เขาไม่ปฏิเสธหรอก!
ดาวน์โหลด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น