นางคือบุคคลคนที่โง่เขลาที่เฝ้ารักคนอย่างเขา และเพราะเขา ทำให้นางกลายมาเป็นคนหยาบคาย ไร้เหตุผล เอาแต่ใจ ขี้อิจฉา และกลายเป็นคนบ้าคลั่ง
แต่เขาไม่แม้แต่ละเหลียวแลมาที่นาง พวกเขาแต่งงานกันมานานกว่าสองปี เขาไม่เคยมีท่าทีชื่อชอบนางเลยแม้แต่น้อย ปล่อยให้นางกลายเป็นตัวตลกให้คนทั้งโลกหัวเราะเยาะ
ในที่สุดความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ได้นำให้นางต้องเดินไปสู่การเสียชีวิตที่น่าเศร้า
เมื่อนางลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว
เมื่อเจ้าเป็นฮองเฮา เจ้าจำเป็นจะต้องมีคุณธรรม ใจกว้าง แก้ไขข้อบกพร่องของความอิจฉาริษยาที่มีก่อนหน้าให้หมดไป
นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนชีวิตในวังของฮองเฮา
การริเริ่มด้วยการช่วยเหลือฮ่องเต้เพื่อมองหาหญิงงาม แล้วส่งพวกนางไปปฏิบัติเขาในห้องบรรทม การสอนบนเรียนในการกลายเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ให้แก่เหล่านางสนมทั้งหลาย และแม้กระทั่งการมอบตราประทับแห่งหงส์เพลิงเพื่อเป็นรางวัล สำหรับใครก็ตามที่สามารถตอบสนองความต้องการของฮ่องเต้บนเตียงมังกรได้ จะมีโอกาสได้รับตราแห่งหงส์เพลิงและยังจะได้นั่งบนที่นั่งอังสูงส่งนั่นอีก จะได้สัมผัสกับความรู้สึกของการเป็นฮองเฮาของแผ่นดิน ด้วยคุณธรรมเหล่านี้ถึงจะถูกเรียกได้ว่าเป็นฮองเฮที่ไร้ที่ติ
นางนั้นเต็มไปด้วยคุณธรรมเหล่านี้ ฮ่องเต้ควรจะยินดีในทุกๆ ด้าน
นางไม่เคยคาดหวังว่าฮ่องเต้จะรู้จักสิ่งที่ดีๆ จากสิ่งที่ไม่ดี ไม่เพียงแต่ตำหนินางเท่านั้น แต่กลับยังขัดแย้งกับนางในทุกๆ อย่าง ผู้หญิงที่นางส่งไปต่างถูกเขาขับไล่ไสส่งไปจนหมด
นับตั้งแต่ที่เขาไม่ชื่นชอบหญิงงามเหล่านั้น จึงทำให้เห็นได้ชัดว่าเขาคงจะมีความสนใจที่พิเศษออกไป เมื่อเป็นเช่นนี้ นางจึงได้ส่งกลุ่มของชายงามไปให้ ทั้งบนทั้งล่างต่างก็มีตัวเลือกมากมายอยู่ในตัว
แต่ในที่สุด พวกเขาเหล่านั้นก็ถูกไล่ส่งออกไป
ดังนั้นฮองเฮาจึงต้องเดินทางไปยังห้องบรรทมของฮ่องเต้ด้วยตัวเอง
“ฝ่าบาท ตรงส่วนนั้นของพระองค์มีอาการเจ็บป่วยที่ไม่สามารถพูดออกมาได้หรือไม่เพคะ ถ้าเป็นเช่นนั้น ขอให้พระองค์เชื่อมั่นว่าทรงสามารถบอกหม่อมฉันได้ หม่อมฉันจะส่งหมอหลวงมารักษาอย่างลับๆ เพคะ”ดูความมีคุณธรรมของนาง นางแทบจะร้องไห้ออกมาได้เลยทีเดียว
“อาการเจ็บป่วยที่พูดออกมาไม่ได้อย่างนั้นหรือ”แล้วคิ้วดาบของฮ่องเต้ก็ยกขึ้น พร้อมกับดวงตาที่เป็นอันตรายก็ปรากฏขึ้นให้เห็น ก่อนจะเดินเข้ามาหานางอย่างช้าๆ และออกคำสั่งที่ไม่คาดคิดขึ้น
“คือนี้ ฮองเฮาจะต้องเป็นคนปฏิบัติข้า”
“ว่าอย่างไรนะเพคะ”จากนั้น โม่ฉีฉี ด้วยความเร็วราวกับฟ้าผ่าได้ทิ่มแทงเข้าไปยังรังแตนในทันที
“อ่า..”เสียงร้องที่น่าอนาถก็ดังขึ้น
โม่ฉีฉี มองดูฮ่องเต้ด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะถามขึ้น
“ฝ่าบาท พระองค์ไม่เป็นไรใช่ไหมเพคะ”
ฮ่องเต้พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูเจ็บปวดอย่างที่สุด
“ตามหมอหลวงมาเดี๋ยวนี้”
“ดูเหมือนว่าพระองค์จะมีอาการเจ็บป่วยที่ไม่สามารถพูดออกมาได้จริงๆ ด้วย”
Download 1-95
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น