เฉินเหวินเค่อ คือองค์ชายใหญ่แห่งแผ่นดินเสวียนเฉิน
อายุสิบแปด จับดาบกรีฑาทัพ ปราบปรามความวุ่นวายนอกด่าน
อายุยี่สิบ ฟาดฟันสิบห้ากองโจร ย้อมแม่น้ำลั่วเป็นสีชาดจนได้รับสมญานามว่า 'แม่ทัพเลือด'
ป่าเถื่อน ไร้เมตตา อำมหิตผิดมนุษย์ คือคำกล่าวขวัญที่ได้ยินจนชินหู
แล้วเหตุใดครั้งนี้เขาที่ทำคุณงามความดีพิทักษ์ชายแดนตะวันออกตลอดสิบปีเต็ม ถึงได้รับรางวัลพระราชทานเป็นการเตะก้นให้ไปอยู่ร่วมจวนกับ เฉินอังหวาง ที่ผู้คนร่ำลือกันว่างามเลิศล้ำดุจเทพธิดาฉางเอ๋อ
ต้องไปเรียกเด็กอายุน้อยกว่าตั้งสิบปีว่าอาจารย์ มารดามันเถอะ!
ต้องจำใจส่งตัวเองถวายพานแต่งเป็นหวางเฟยให้มันอีก มารดามันเถอะ!
อะไรนะ?! เขาต้องอยู่ล่าง มารดามันเถอะ!!
"เฉินลู่ปิน แล้วเจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น